Volgens de overlevering doet WSG het vaak goed tegen Zevenaar. Maar dat werd tot dit seizoen ook gezegd van Lonneker. Tegen Zevenaar bleek de vlieger echter nog wel op te gaan. Op papier waren de beide teams nagenoeg even sterk, maar Zevenaar kwam als ongeslagen koploper naar de Achterhoek, terwijl de thuisclub vooral tegen op papier minder sterke tegenstander al zes punten had laten liggen. Debutant Carsten ter Horst opende de score met een degelijke remise. Marcel Krosenbrink stond goed, maar nam genoegen met een afwikkeling naar een remise-achtige stelling. De tegenstander van Jochem Mullink offerde een stuk en kreeg daar uiteindelijk drie pionnen voor. Die pionnen werkten echter niet goed samen en toen bleken de stukken van Mullink sterker. Arent Luimes zag de stukken van zijn tegenstander de stelling binnendringen en dat werd hem fataal. Arjan van Lith stond de hele wedstrijd onder druk, maar met taai verdedigen wist hij er een remise uit te slepen.
Bij de 2,5-2,5 tussenstand werd er nog gespeeld op de laatste drie borden. Minimaal één matchpunt moest er zeker inzitten en met kans op meer. Reinhard Funke drong met zijn dame de stelling van zijn tegenstander, die dacht dat de remise al binnen bereik was, binnen en ondersteunde daarmee een gevaarlijke pionnenopmars (3,5-2,5). Gerard Harbers stormde met zijn pionnen op de koningsvleugel, zijn tegenstander op de damevleugel. Gecombineerd met matdriegingen wist hij het meeste gevaar te stichten (4,5-2,5). Henrik Lösing speelde een eindspel van toren en loper tegen toren en paard uitstekend uit. Na veel gemanoeuvreer had hij zijn tegenstander klemgezet en kon hij de winst bijschrijven, waardoor een van tevoren niet verwachte ruime 5,5-2,5 zege op het scorebord kwam.
