Het was van tevoren al duidelijk dat het vandaag een lastige opgave zou worden voor WSG 3 om opnieuw te winnen. Door een groot aantal afmeldingen, waarvoor helaas niet genoeg vervangers beschikbaar waren, vertrok WSG 3 namelijk met slechts zeven spelers richting Nijmegen. Dat betekende dat we meteen al met 1-0 achterstonden, en dat nog voordat er ook maar één partij gespeeld was.
Die 1-0 achterstand werd al snel groter. Invaller Dries in ’t Slot was als eerste klaar; hij verloor halverwege zijn partij een stuk en wist dat niet meer goed te maken. Ook Evi Maris wist haar partij niet te winnen. Haar eigen aanval bleek iets te riskant, waardoor haar tegenstander de kans kreeg om in de tegenaanval te gaan. Deze tegenaanval was te sterk, en Evi kon de partij niet meer redden. Kort daarna speelde Henk te Brinke remise tegen zijn tegenstander. Hoewel er wat voorzichtige aanvalletjes waren geprobeerd, bloedde de partij snel dood, waardoor remise eigenlijk de enige logische uitkomst was. Alfred Schley zorgde voor de enige overwinning van WSG in de wedstrijd. Zijn sterke tegenstander miste, te midden van verschillende dreigingen, een matdreiging. Hierdoor kon Alfred de partij naar zich toe trekken.
In een partij met volop aanval aan beide kanten, door een ongelijke rokade, wist de tegenstander van Erik Maris zijn aanval net iets beter uit te voeren. Toen de dame van de tegenstander eenmaal doorbrak, kon deze het ene na het andere stuk ophalen. Voor Erik bleef er niets anders over dan zijn koning neer te leggen. Maxim Barachtjansky speelde in zijn debuut in de externe competitie een prima partij. Maar toen hij in het eindspel een toren achter kwam te staan, werd het erg moeilijk. Toen vervolgens ook nog zijn dame opgesloten raakte, moest Maxim helaas opgeven. Luc van Harxen was als laatste klaar. Nadat iedereen al klaar was en zijn voorsprong op het bord grotendeels verdwenen, werd besloten tot remise zodat iedereen naar huis kon.
Alles bij elkaar opgeteld leidde dit tot een uiteindelijke nederlaag van 6-2.
