De 23ste ronde kende 13 partijen. Er werd weer volop gestreden, zelfs de drie remises kwamen pas na flinke strijd tot stand. Als eerste was Jan Eckhardt klaar tegen Daan Slager. Omdat Daan een paard weggaf kon Jan al snel incasseren. Gerard Klein Langenhorst behandelde de opening niet goed, Bert te Sligte wist daar wel raad mee en haalde ook vrij vlot het punt op. Bij Damy Voogd tegen Mojtaba Haghayeghy duurde de analyse langer dan de partij. Damy verloor en trok de conclusie dat Mojtaba aardig kan schaken. Evi Maris had sterker kunnen voortzetten tegen Henk te Brinke. Omdat ze het niet zag kon Henk een pionnendoorbraak op de D-vleugel creëren. De eerste remise van de avond kwam tot stand tussen Henk Freriks en Lauri Maris. Aanvankelijk had Lauri het beste van het spel, maar Henk kreeg later toch initiatief. Omdat hij niet zeker wist of de doorbraak zou slagen kwamen ze remise overeen. Oscar Wamelink kon de dame van Job Geerdes insluiten. Dat was voldoende voor de winst. Henk van Beek gaf Frank Lehr goed tegenspel. Het werd een mooie partij waarover Henk zei: ik heb mijn best gedaan. Maar hij kon het toch niet bolwerken. Vanwege een vrijpion kon Erik Maris na langdurig manoeuvreren tegen Jan Willem Klein Poelhuis een doorbraak forceren. De tijdnood speelde een belangrijke rol in deze partij. Han van de Laar gaf in een Konings-Indische opening op de negende zet zomaar een pion weg tegen Henri Abbink. Die pion zag Han niet meer terug en langzaam werd hij op zijn Henri’s opgerold.
De tweede remise van de avond werd overeengekomen tussen Han Schuurmans en Dick Boogaard. Beiden keken al weken uit naar dit duel en nu was het dan zover. Ondanks een licht initiatief voor Han kon Dick de stelling in evenwicht houden. Bij Jaap Wolters en Dick Labee leek het ook lange tijd remise te worden. Omdat Jaap iets meer initiatief had speelde hij toch door en toen hij in het eindspel een stuk ging winnen geloofde Dick het wel. Ook Jochem Mullink en Marcel Krosenbrink gingen tot op de bodem. Marcel had de indruk dat hij iets beter stond, maar Jochem kon het gevaar steeds afwenden. Toen er bijna niets meer op het bord stond werd tot remise besloten. Tim Witteveen had geluk dat André Houwers een betere wending over het hoofd zag. Nu bleef Tim, ondank een kwaliteit minder, toch druk houden op de D-vleugel. De pionnenopmars kon André niet tegenhouden. Met zijn overwinning komt Tim in de top 10 op een negende plaats. Een knappe prestatie. (HvdL)
