Eerst even snel en kort de remises. Manfred Schmeing en Alfred Schley beten daarin het spits af. Gevolgd door Jan Willem Klein Poelhuis en David Poole. Dat voorbeeld volgden ook Bert te Sligte en Han van de Laar en als laatsten Walter Schmeing en Han Schuurmans.
De overige negen partijen eindigden in een beslissing. Kay Ruesink verschalkte Henk Wiggers toen deze even niet oplette en Kay via een vorkje met het paard de toren won. Ook Sylvan Vrieze gaf een toren weg, al in de opening. Tevens had Rob Voogd zoveel penningen dat hij meer materiaal ging winnen. Puntje voor Rob dus. Erik Maris moest alle zeilen bijzetten tegen Jan Eckhardt. Jan had een flinke aanval die Erik ternauwernood kon pareren. Toen hij het eindspel inging met een pluspion, later werden er het twee, en Jan tot overmaat van ramp zijn paard weggaf, was het pleit beslecht.
Bij Gerard Klein Langenhorst en Paul Dekker speelde de strijd zich vooral af op de damevleugel, specifieker nog, op de a-lijn. Gerard had daar al zijn zware stukken staan, dame en torens en kon zo ergens een stuk mee snoepen. Na verdere afruil was het voor Gerard niet meer zo moeilijk. Joachim Musholt liet er geen gras over groeien tegen Lauri Maris. Hij ging met al zijn pionnen in de aanval en gooide er op het laatst nog een kwaliteitsoffer tegen aan. Aangezien een van de opgerukte pionnen promoveerde en Lauri net te laat kwam om zelf te promoveren kon Joachim het punt noteren.
Zo had het ook bij Tim Witteveen en Evi Maris kunnen gaan, maar Tim liet zich teveel in het tempo van Evi meesleuren. Daardoor overzag hij kwaliteitsverlies, later werd het de loper en daar kwam ook nog een pion bij. Een wijze les voor Tim. Blijf je eigen spel spelen. Henk te Brinke hield het lang vol tegen Marcel Krosenbrink. Het was de laatste partij van de avond, die nog bezig was. Maar inmiddels stond Marcel al wel erg goed in het centrum en was het alleen nog een kwestie van tijd en natuurlijk de juiste voortzetting, om de vis op het droge te krijgen.
Mark Burgers moest al snel -om mat te vermijden- tegen Henri Abbink een stuk geven. Veel later zou hij dat weer terug winnen, maar wel ten kostte van net iets teveel pionnen. Ondanks zijn langdurig tegenspel heeft hij toch eigenlijk geen kans gehad tegen Henri. Ditmaal probeerde Jochem Mullink om Klaudio Kolakovic af te houden van zijn inmiddels twaalfde overwinning. Maar dat lukte niet. Klaudio hield ondanks het scherpe spel op het bord steeds zijn eigen verdediging goed in de gaten en zocht de zwakke plekken van Jochem op. Die vond hij ook. De omstanders waren getuige van een spannende pot en goed spel van Klaudio. Jochem gaf overigens aan in de opening een fout te hebben gemaakt, daardoor liep hij al snel achter de feiten aan.