Om met Jeroen Pauw te spreken: “We zijn begonnen”. Na een pauze van bijna een half jaar kon er op 1 september weer “echt” geschaakt worden. Helemaal echt natuurlijk nog niet, maar toch behoorlijk “normaal”. Al was het voor sommigen meer wennen dan voor anderen. De ruimte was in vergelijking met vorig seizoen verdubbeld en dat betekende dat de twintig spelers (10 partijen) meer dan voldoende ruimte hadden in de twee speelzalen. Het was zelfs zo ruim dat er zelfs nog plaats was om een enkele andere partij van een afstandje te kunnen volgen. En kennelijk zorgt wat meer afstand van elkaar ook voor wat minder rumoer, want er werd erg serieus geschaakt. Dat zijn we niet altijd gewend bij het WSG. In de eerste competitieronde was er ook nog een debutant. Raphaël Roode, de jeugdkampioen van vorig seizoen, begon bij de volwassenen in wat meer bijzondere omstandigheden dan vele van zijn voorgangers. Maar in ieder geval welkom.
En wat het Coronaproof schaken betreft, het is misschien niet ideaal, maar toch beter dan niet schaken. Dus we moeten er met zijn allen maar het beste van maken. En als de eerste speelavond een voorbode is, dan gaat dat wel lukken denk ik.
Marcel Krosenbrink
