Vroeger, lang geleden, had je een spelletje dat bestond uit allemaal kaarten met teksten. Je moet dan van ieder stapeltje met eigen kleur en onderwerp er een pakken en aan elkaar leggen. Dan kreeg je meestal ‘grappige’ zinnen. Dat was de tijd dat spelletjes nog simpel waren. Ik herinner me zo het kaartje waarop stond B.B.H.H. (Bezigheden Buitens Huis Hebbende). Ik heb me vaak afgevraagd wie die afkorting gebruikte. Wellicht een arts, advocaat of notaris. In ieder geval iemand die vanuit een -statig- huis werkte en die, als hij naar buiten ging, het bordje BBHH ophing en voor de zekerheid ook maar het touwtje uit de brievenbus haalde, om aan te tonen dat er niemand thuis was.

Nou, in ieder geval had ik de afgelopen speelronde ook bezigheden elders. Dus een uitgebreid verslag (alhoewel) zit er niet in. Toen ik tegen 21.15 uur terugkwam zag ik, een op het punt van vertrekken staande, Frank Roodzant. “Op de zesde zet deed ik het al fout. Ik ben in ieder geval vroeg thuis.” Volgens Erik heeft die partij tegen Evi Maris misschien net twaalf zetten geduurd. Ook Bert te Sligte zag ik niet meer, Denk dat hij ook naar huis was om naar het voetballen te kijken. Ondertussen had hij van Lauri Maris gewonnen. Erik Maris zelf had goede kansen tegen Thiemen Dekker, maar hij vergooide die. Jochem Mullink moest hard werken tegen Henk te Brinke. Maar toen Jochem de kwaliteit won en zijn koning uit het eeuwig schaak kon houden, was het pleit beslecht. Henri Abbink kon het niet bolwerken  tegen Walter Schmeing. Toen Henri de dame dreigde te verliezen, gaf hij maar op. Joachim Musholt was kansloos tegen Oscar Wamelink, zij waren ook al vroeg klaar. Een stuk langer duurde het bij Jan Willem Klein Poelhuis en Gerard Klein Langenhorst. Gerard veroverde een stuk en kon de partij met zijn vrijpionnen beslissen. Alfred Sley moest, terwijl hij aanviel, goed op zijn verdediging letten tegen Rob Voogd. Een klein foutje kon fataal zijn. Rob moest echter de kwaliteit geven om mat te voorkomen, maar Alfred liet toen al niet meer los. Hij debuteert inmiddels met 2,5 punt uit 3 partijen.

André Houwers had niet zoveel problemen met Jaap Wolters. Jaap: “mijn hoofd staat er niet naar.” David Poole was lang bezig en hij viel aan met een stuk meer dan Jan had om zijn stelling te verdedigen. David bleef het voordeel en de druk verder uitbouwen, met mat tot gevolg. Henk van Beek en Dick Labee besloten op een gegeven moment er remise van te maken. Kay Ruesink was zichtbaar blij met zijn overwinning tegen Paul Dekker. Zo te zien aan hem had het wat inspanning gekost. Dat was ook het geval bij Freek Deunk en Ulf Bierkämper. Ulf had het betere van het spel, maar hij liet het ergens liggen. Freek was er als de kippen bij om het heft in handen te nemen en een zet voor het mat gaf Ulf op.

Gerard Harbers en Klaudio Kolakovic hebben zich geplaatst voor de bekerfinale. Deze staat gepland voor dinsdag 2 april. Voor beiden is het de eerste keer dat zij de finale bereiken. Bij de loting Koos Klaudio voor zichzelf zwart als kleur.

In de halve eindstrijd waren beiden relatief snel klaar. Dick Boogaardkon zijn tijdsvoordeel tegen Klaudio niet benutten, terwijl Marcel Krosenbrink in een stelling waarin hij misschien een klein plusje had verrast werd door een combinatie van Gerard.

WSG A2 heeft het niet kunnen bolwerken tegen Minerva, dat de gasten uit Winterswijk ontving met een behoorlijk sterke opstelling. Alleen David Poole wist zijn partij remise te houden. Bij het snelschaken wist Evi Maris de eer te redden. Lauri Maris en Bram Wilterdink bleven op nul staan.

Het WSG-achttal kwam tegen Raalte dicht in de buurt van de perfecte score. Alleen Mark Burgers kwam niet verder dan remise. Hij stond eerste goed, maar verloor een stuk en mocht uiteindelijk nog blij zijn dat het remise werd. WSG begon met een 2-0 voorsprong omdat Raalte niet compleet was. Gerard Harbers won door een mooi magneetdameoffer op h2 en Marcel Krosenbrink zette fraai een toren op f5 die op twee manieren geslagenkon worden, maar zwart verloor of de dame of ging mat. Bert te Sligte kregen inslag op f2 te verduren, maar hij had de verwikkelingen beter ingeschat dan zijn tegenstander. Na deze relatief vlotte 5-0 bleef het scorebord lange tijd ongebruikt. Arjan van Lith en zijn tegenstander hadden beiden kort gerokeerd en geen enkele pion meer op de koningsvleugel. Beide koningen op de tocht, maar Van Lith kwam er toch als beste uit. Arent Luimes wikkelde fraai af met een promotiecombinatie.

Clubblad 140 is uit en te lezen via bovenstaande link.

Met veertien interne partijen en zes externe, was het weer een gezellige drukte bij Willinks. Gelukkig konden we er ook weer terecht, want de bouwkundige aanpassingen waren achter de rug. De opvallendste partij van de 19^de ronde was die tussen Dick Boogaard en Joachim Musholt. Joachim had steeds het initiatief en terwijl Dick enigszins verloren op de D-vleugel tegenkansen probeerde te scheppen, bleef Joachim aan het roer. Net toen Joachim dreigde toe te slaan met een mataanval met dame en loper, zag hij Gespenster en bood remise aan. Dick was er als de kippen bij om het aan te nemen. Later bleek ook dat het toen in zowat alle varianten uit was. Mazzeltje voor Dick dus. Een narrow escape. Jaap Wolters en Alfred Sley speelden een spannende pot. Het initiatief lag steeds bij Alfred en hij kon dus ook het punt bijschrijven. Hij lijkt zijn draai op de club gevonden te hebben.

Kay Ruesink speelde een mooie partij tegen Freek Deunk. Kay kwam enkele pionnen voor en hij verdedigde die goed, ondertussen rukte hij stapje voor stapje op. In het verleden kwam het nog wel eens voor dat hij zijn voordeel met één zet weggaf, maar dat was nu niet het geval. Walter Schmeing en Jochem Mullink speelden remise. Het werd een vlotte afruilpartij en de pionnenstructuur van Walter leek iets beter dan die van Jochem, maar niet genoeg voor de winst. Zo ging het ook bij Klaudio Kolakovic en Han Schuurmans. Geen van beiden kwam echt in het voordeel en Han had het idee dat hij zeker niet slechter stond bij het remiseaanbod van Klaudio. Maar met het halve punt was hij wel tevreden. Henri Abbink trok aan het langste eind tegen Thiemen Dekker. Thiemen onderschatte de aanval van Henri op de a-lijn en zo werd het een niet zo’n heel moeilijke winst voor Henri.

Oscar Wamelink blijft maar winnen. Dit keer was hij te sterk voor Gerard Klein Langenhorst. Met vijf punten uit de laatste zes wedstrijden heeft hij zich -definitief?- genesteld in de top 10. Tussen Lauri Maris en Han van de Laar werden de stukken snel afgeruild. Han bood daarop remise aan, maar Lauri wilde nog even kijken of er wat de halen viel op de D-vleugel. Toen dat niet het geval was werd er alsnog tot remise besloten. Manfred Schmeing moest heel wat harder werken voor zijn remise tegen Evi Maris. Evi had twee pionnen minder en er kwam een eindspel van torens tegen dame op het bord plus razende tijdnood voor Manfred. Evi kon met haar dame toch zetherhaling afdwingen. Remise derhalve. Erik Maris kon het niet bolwerken tegen Jan Willem Klein Poelhuis. Rob Voogd liep Max Eisenbart onder de voet. André Houwers was te sterk voor Henk van Beek. Jan Eckhardt en Dick Labee hielden het op remise. De stelling was steeds in evenwicht. Daniël Barachtsjansky had een pluspion tegen Paul Dekker en dat eindspel speelde hij goed uit. Gaf geen pionnen meer weg en zijn toren stichtte meer gevaar dan de toren van Paul. Knap uitgespeeld. Puntje erbij dus voor Daniel.

Evenals in ronde 2 heeft het WSG-viertal een gelijkspel behaald. In Haaksbergen tegen HEC was Daan Slager de enige die tot winst kwam. André Houwers speelde remise. Dat resultaat behaalde ook David Poole, die binnen een week driemaal tegen HEC speelde.

De spelers van WSG 1 hebben hun laatste kans op klassenbehoud gegrepen. In Hardenberg werd een rechtstreekse concurrent met maar liefst 2-6 verslagen. Teamcaptain Gerard Harbers verloor zijn partij, maar Arjan van Lith, Klaudio Kolakovic, Christian Völker, Reinhard Funke en Tom Officier wonnen hun partij. Jochem Mullink en Khaled Darwisch speelden remise en zorgden zo voor een dik verdiende zege. Hardenberg heeft de rode lantaarn nu overgenomen van WSG dat in de laatste drie rondes nog flink aan de bak moet om het verblijf in de tweede klasse te verlengen.

Teamleider Henk te Brinke had zichzelf opgeofferd en op bord 1 gezet. Voor herhaling vatbaar want na een iets mindere opening kwam de zaak in evenwicht en was de tegenstander zo aardig een grafzet te doen wat direct won. Han van de Laar was al snel remise overeengekomen. Reinhard Cvetkovic speelde zoals hij zij niet goed en verloor.

Gerard Klein Langenhorst en André Houwers wilden graag in de oorspronkelijke opstelling van kleur veranderen. Beiden deden echter een stuk in de de aanbieding, dus het heeft niet geholpen. Luc van Harxen won ineens van uit een slechte stelling. Remco Algera zet weer een gecompliceerde stelling op, maar een paar mindere zetten leverde een nul op. Thiemen Dekker wist in een lastige stelling met minder dan een minuut op de klok steeds de beste voortzetting te vinden en verschalkte op een fraaie manier zijn tegenstander die daar wel waardering voor had.