Om eerst maar even met het rooster in huis te vallen. We spelen nog zes ronden intern, éénmaal Schaak Vrij en dan zes ronden Zomercompetitie. Aan Schaak Vrij en de Zomercompetitie kan iedereen meedoen.  

Had ik het in het vorige verslag nog over remises. Nu was er maar ééntje en waren er 10 beslissingen. Die ene remise kwam als laatste tot stand tussen Henri Abbink en Reinhard Cvetkovic. Omdat het een partij was met verschillend materiaal, was het lastig om te zien wie er beter stond. Kennelijk niemand, want na een flinke afruil kwamen beide spelers dus remise overeen. Daarmee blijft Henri op de loer liggen om de koppositie weer over te nemen.

Dan de beslissingen. Klaudio Kolakovic overklaste Dick Boogaard volledig. Zonder veel bedenktijd te gebruiken rukte hij met onder andere h4 en g5 op en overrompelde Dick, zoals deze het ook zelf aangaf. Ze waren als eerste klaar. Thiemen Dekker speelde tegen Oscar Wamelink. Het was een mooie partij en ergens had Oscar met eeuwig schaak de remise binnen kunnen halen, maar hij wilde meer. Met een knappe eindspeltechniek en goed rekenwerk kon Thiemen de partij naar zich toetrekken. Evi Maris leek even goed te staan tegen Joachim Musholt. Deze had het lastig om het vege lijf te redden. Dat lukte echter wel en Joachim wist een matnet te knopen.

Voor Han van de Laar was het buigen of barsten. Hij speelde vol op de aanval tegen Gerard Klein Langenhorst en wilde van geen remise weten. Het ging nog bijna mis, maar gelukkig voor hem zat er nog een fraaie wending en dus het volle punt, in. Lauri Maris had niet veel kans tegen Henrik Lösing. Ook hij vlocht een matnet. Voor Lauri was ontsnappen daaruit niet meer mogelijk. Erik Maris deed het beter tegen David Poole. David kwam wel wat pionnen voor, maar hij overzag een penning van dame en koning, waardoor Erik met een toren de dame kon winnen. Toen moest hij  het nog wel even zorgvuldig afmaken, maar dat was niet meer het grootste probleem. Rob Voogd hield de druk er goed op tegen Henk van Beek. Henk stond de hele tijd in de verdrukking. Het was dan ook een kwestie van tijd voordat Rob het volle punt kon binnenhalen.

Dick Labee gaf op een gegeven moment op tegen Jan Willem Klein Poelhuis. Jan Willem stond ook beter en Dick dacht dat hij ging verliezen, maar in de analyse bleek toch dat het nog niet zo eenvoudig was en dat de opgave van Dick net iets te vroeg was. Kay Ruesink en Jan Eckhardt speelden een lange partij van 73 zetten. Jan stond in het eindspel met 5 tegen 4 pionnen voor. Toen de overige stukken geruild waren en Jan nog een pion won, kon Kay het niet meer redden. Op een gegeven moment liet hij zich door twee dames mat zetten. Daan Slager had toen al van Paul Dekker gewonnen. Het was aanvankelijk een gelijk opgaande partij, maar beiden lieten ook wat steekjes vallen. Het was Daan die uiteindelijk aan het langste eind trok. 

WSG heeft het kampioenschap in de eerste klasse in de wacht gesleept, maar dat koste veel meer moeite dan sommigen vooraf gedacht hadden. Het leek er verdacht veel op dat het team last had van kampioenschapsstress in het duel tegen HZP Ommen, dat zeer goed voor de dag kwam. Arent Luimes scoorde pas om half elf het eerste punt tegen een ratingloze tegenstander. Arjan van Lith offerde aan de lopende band materiaal, maar zelfs met een toren minder had hij de stelling in de greep. Han Schuurmans offerde een pion, kwam ook goed te staan, maar moest daarna met remise genoegen nemen. Mark Burgers deed een weinig kansrijk stukoffer en dat toonde zijn tegenstander ook prima aan. Henk te Brinke had in de opening twee pionnen toegeworpen gekregen, maar in ruil daarvoor stond zijn koning lastig en zijn toren ingesloten. Henkverdedigde zich echter taai en langzaam maar zeker werkte hij zich los. Maar zelfs met deze tussenstand was de buit nog niet binnen. Bert te Sligte verloor een stuk tegen twee pionnen en toen hij even later nog een pion verloor werd het erg lastig. En hoewel hij het zijn tegenstander nog moeilijk maakte, kon hij niet meer aan een nul ontsnappen. Gerard Harbers stond een pion achter, maar hij wist een koningsaanval te ontwikkelen en kon na enige verwikkelingen in de tijdnoodfase het punt binnenhalen. Marcel Krosenbrink stond de hele partij iets beter, maar had niet echt een constructief plan. In de tijdnoodfase kregen beide spelers kansen, maar kon Marcel uiteindelijk profiteren van een fout van zijn tegenstander en werd het toch nog 2,5-5,5.

Het tweede team speelde misschien wel zijn beste wedstrijd van het seizoen, maar kon het verschil van 1500 ratingpunten tegen ZSG niet goedmaken. De Zwollenaren speelden zo ongeveer voor het eerst dit seizoen in de sterkste opstelling, waardoor de missie van WSG op voorhand lastig was. Na een paar uur spelen was er echter nog maar weinig tekening in de strijd. Invaller Oscar Wamelink onderstreepte zijn goede vorm van de laatste maanden met een makkelijke remise tegen een veel sterkere tegenstander. Han Schuurmans had een nog sterkere tegenstander en hij kwam langzaam maar zeker steeds meer onder druk te staan. In deze partij zat er niet meer in. Dick van Wamelen leek wel een redelijke stelling te hebben, maar hij kwam pionverlies toch niet meer te boven. Dick Boogaard had naar eigen zeggen eindelijk wee eens lekker geschaakt en in een partij met veel mogelijkheden, werden uiteindelijk de handen geschud. Bert te Sligte stond ook onder druk, maar hij kon nog af wikkelen naar een lopereindspel. Daarin bleek zijn slechte loper meer door te wegen dan zijn vrijpion. Hennie Meijer kreeg in het verre middenspel een voorsprong van twee pionnen en hoewel zijn tegenstander het nog lang probeerde, stond de uitslag vast. Henri Abbink speelde een lange theoretische variant van de Caro-Kann, die zo op het oog tot een gelijkwaardig eindspel leidde. Zijn tegenstander wistet voordeel van dje vrijpion echter zwaarder te laten wegen dan het nadeel van de dubbelpion. Marcel Krosenbrink kwam zeer goed uit de opening, maar toen de stelling wat meer explosief werd deed hij een paar minder zetten achterelkaar en dat deed hem de das om, al duurde de partij nog tot 18.00 uur: 6-2.

In Apeldoorn kon het eerste team een grote stap zetten op weg naar klassebehoud. Een gelijkspel tegen Apeldoorn 2 was daarvoor mogelijk al voldoende. Het liep echter heel anders. Hoewel de teams op papier min of meer gelijkwaardig waren, ging WSG met maar liefst 7-1 onderuit. Alleen Tom Officier en Gerard Harbers, laatstgenoemde zelfs tegen de hoogstgerate tegenstander, scoorden een half punt.

Het derde team moest naar Vianen, niet het grote Vianen bij Utrecht, maar het kleine in de noordoostpunt van Brabant. De Duitse Paasvakantie was begonnen en dat was onderweg te merken aan de files. Nog net op tijd arriveerden de Winterswijkers achter de borden.

Joachim Musholt ruilde snel de dames. Met allebei twee toren en vijf pionnen werd tot remise besloten. Reinhard Cvetkovic verloor snel twee pionnen en incasseerde een nul. Stefan Telöken kwam met licht voordeel uit de openingsartikel met een loper van dezelfde kleur en vastgezette pionnen is een geen doorkomen aan. Han van de Laar speelde volgens hem zelf een waardeloze partij en verloor kansloos. Henk te Brinke speelde een dijk van een partij, totdat hij een stuk in de aanbieding deed. Gerard Klein Langenhorst stond de hele tijd zwaar onder druk, maar sleepte er toch een remise uit. André Houwers staat de hele tijd prima en maakte het fraai af. Luc van Harxen kwam niet goed uit de opening en verloor geruisloos. Zo resteerden er voor WSG tweeënhalve punt.

Lauri heeft de Achterhoek-cup gewonnen. Op de laatste speeldag won zij driemaal. Evi wist met twee zeges Bram, die eenmaal won, nog van de tweede plaats te verdringen. Sylvan won ook driemaal en werd daardoor winnaar van de Winterswijk-cup. Emma pakte op de laatste speelavond twee zeges en werd tweede. Raphaël bleef Ruben net voor in de strijd om de derde plaats. Ze hadden evenveel punten, maar Raphaël kreeg daarbij sterkere tegenstanders.

Gerard Harbers won in de zevende en laatste ronde van het SBO-veteranenkampioenschap van Anjo Anjewierden en kwam daarmee op 5,5 uit 7. Omdat koploper Ton Ellenbroek het lange tijd moeilijk had, leek Harbers zelfs nog de opvolger te worden van Walter Schmeing, maar Ellenbroek won alsnog en Harbers werd tweede. Schmeing werd met 4,5 uit 7 vierde. Dick Boogaard en Marcel Krosenbrink, recent nog jungseniorenmeister van het district Borken, haalden 3,5 punten. Jaap Wolters weds met 4,5 vierde in de D-groep en mocht ook een prijs in ontvangst nemen.

Het WSG viertal heeft in Enschede met 1,5-2,5 van koploper Max Euwe gewonnen. Het was de eerste zege van het viertal, maar omdat in deze groep de teams heel dichtbij elkaar staan (slechts één bordpunt verschil tussen nummer een en nummer laatst) heeft WSG opeens uitzicht op het kampioenschap gekregen. Een overwinning in de laatste ronde zou daarvoor voldoende kunnen zijn.

In Enschede verloor Ulf Bierkämper zijn partij. Rob Voogd won fraai en Daan Slager zegevierde in het eindspel. Uiteindelijk wist Jan Willem Klein Poelhuis met een vechtremise de teamoverwinning veilig te stellen.

Van de twaalf partijen eindigden er ditmaal acht in remise. Dat is rijkelijk veel en ook alweer een tijdje geleden. Toch kwamen ze niet allemaal zonder slag of stoot tot stand. Integendeel, ook de remises waren het aanzien waard.

Jochem Mullink consolideerde zijn koppositie tegen Marcel Krosenbrink. Hij hoefde niet tot het uiterste te gaan, want hij zag zijn concurrenten ook (bijna) allemaal remise maken. Han Schuurmans won een pionnetje, dat Henri Abbink door wat onachtzaamheid verloor. Hoewel Han dacht dat hij die pion moest teruggeven, bleef hij ‘m toch behouden. Maar het was te weinig om er het eindspel mee te beslissen. Alfred Schley blijft het goed doen. Dit keer hield hij zonder al te veel moeite Walter Schmeing op remise. ‘Rèmie nie’ is een wel vaker gehoorde kreet van onze Duitse spelers, maar ditmaal kwam Walter er toch niet doorheen en werd tot remise besloten.

Klaudio Kolakovic maakte iets van zijn achterstand op de kop goed door te winnen van Oscar Wamelink. Die opmars voor het podium komt waarschijnlijk toch iets te laat. Misschien is een top 3 klassering nog mogelijk. Thiemen Dekker krijgt steeds meer te maken met tegenstanders die wel tevreden zijn met een remise tegen hem. Zo ook Dick Boogaard. Hij kon geen voordeel opbouwen en had niet veel tijd meer op de klok. Een remise-aanbod leek hem gepast. Thiemen restte weinig anders dan het aan te nemen. Han van de Laar zat lang te piekeren hoe hij tegen Henk te Brinke het beste kon voorzetten. Hij kwam er niet helemaal uit en van een betere stelling werd het een verloren stelling. Net toen Henk toe kon slaan, bood hij remise aan. De geforceerde winnende voorzetting zag hij niet. 

Kay Ruesink beging een klassieke fout in de opening tegen Reinhard Cvetkovic. Hij verloor een ongedekt stuk na een schaakje met de dame op a4. Het leek even op stel en sprong uit, maar Kay ging er nog eens goed voor zitten om tegenspel te creëren. Even hielp het, maar uiteindelijk was het materieel voordeel toch te groot. Frank Roodzant offerde enkele stukken voor een mataanval met dame, loper en pionnen. Gerard Klein Langenhorst vond echter steeds de juiste verdediging, alhoewel hij daarvoor ook weer materiaal moest teruggeven. Wat Frank ook probeerde, hij kwam er niet door.

Jaap Wolters gaf op de 16^de zet al een stuk weg tegen Manfred Schmeing. Manfred wikkelde het niet helemaal goed af en Jaap kreeg weer tegenkansen. Maar Manfred liet het niet zover komen dat hij de partij uit handen gaf. Jan Eckhardt en Freek Deunk gingen er ook eens goed voor zitten. Het werd een complexe stelling, met geen al te groot voordeel voor een van beiden. Dat het remise werd, was uiteindelijk dan ook vrij logisch. Dat gebeurde ook bij Paul Dekker en Dick Labee. Het was een mooie partij om te zien, met veel stukken die aangevallen werden. Maar zelfs het afruilen van diverse stukken verstoorde het evenwicht niet. Remise vonden beiden uiteindelijk een prima resultaat. Henk Freriks is weer helemaal terug en liet tegen Henk Wiggers zien dat hij het schaken nog niet verleerd is. Met een onverhoeds klassiek mat achter de paaltjes wist hij de partij met een mokerslag te beslissen.