In de vierde competitieronde speelden alle teams van WSG thuis tegen Wageningen. Volgens wedstrijdleider Han van de Laar een unicum voor het WSG. Zo was er sprake van een massakamp over 24 borden. In totaal wonnen de Winterswijkse schakers met 16-8, al ging het natuurlijk om de individuele wedstrijden van de achttallen Het eerste speelde met 4-4 gelijk, het tweede won met 5½-2½ en het derde met 6½-1½.
Het eerste team had na twee magere resultaten nog wat recht te zetten, maar dat lukte niet echt. Jochem Mullink en Emma de Vries wonnen weliswaar, maar Henrik Lösing moest na een spannende partij met wederzijdse aanval op de tegengestelde rokade met remise genoegen nemen. Ook Arent Luimes deelde het punt. Marcel Krosenbrink verloor een pion en kwam niet meer terug in de wedstijd. Invaller Peter Hoens had een prima stelling , maar liet de winst glippen. In de laatste twee partijen stond de thuisclub een pion achter, maar zowel Arjan van Lith als Gerard Harbers wisten met taai verdedigen de remisehaven te bereiken in een toren- en ongelijke lopereindspel.
Het tweede was de competitie boven verwachting goed begonnen en zette die reeks door. Reinhard Cvetkovic verloor vrij snel, maar Paul van der Lee zette daar een overwinning tegenover. Bert te Sligte en invaller Frank Lehr, die een mooie vrijpion in ruil voor een kwaliteit had, kwamen remise overeen. Op de laatste borden slo0eg WSG toe. Geert ten Hietbrink had als nel gewonnen met een heel sterk paard dat de vijandelijke stelling lam legde. Oscar Wamelink zadelde zijn tegenstander op met een dubbelpion en bouwde dat goed uit. Dick van Wamelen kwam in een eindspel met twee lopers tegen loper en paard en hoewel zijn pionnenstructuur niet goed was, wist Dick dat keurig uit te spelen. Henri Abbink speelde daarna nog anderhalf uur door met toren tegen loper en twee pionnen, maar het was en bleef remise (5½-2½).
WSG 3 had nog wat recht te zetten na de nederlaag in Ede en deed dat met verve. De debuterende jeugdspeler Nanoek Putman, die zijn bedenktijd prima gebruikte, opende de score. Ook Luc van Harxen en Robin Hoens wonnen vrij snel. Willy Wilting deelde het punt en Henk Doppenberg zag een eindspel door de vingers glippen. De teamwinst kwam echter niet in gevaar. Max Eisenbart, die hachelijke momenten had gekend (en twee pionnen achter stond), wist nog te winnen. Mitch Amkreutz stond al snel een stuk voor, maar daarna duurde het nog heel lang voor hij kon oogsten. Matthijs Hoens bracht de eindstand op het bord door steeds meer pionnen mee te snoepen.
