Kun je een rondeverslag maken als je zelf live de Fallrückzieher van Sem Steijn hebt gezien ? Ja, dat kan. De omslachtige manier is om contact te zoeken met de spelers en op basis van hun verklaringen (deze woordkeuze verraad dat ik de laatste tijd veel detectives lees) te reconstrueren hoe de partijen zijn verlopen. Een andere, minder bewerkelijke, manier is om de uitslagenlijst van de competitieleider er bij te pakken en op grond daarvan de bevindingen te noteren. Dat zou je, om in de voetballerij te blijven, scorebordjournalistiek kunnen noemen.
Want er zitten risico’s aan. Je kunt op basis van de uitslag beweren dat speler X een onverwachte zege op speler Y behaalde. Maar mogelijk speelde X een partij uit één stuk, die ontsierd werd door slechts één mindere zet, die meteen de partij kostte. Maar toch ga ik een poging wagen.
Een blik op de uitslagenlijst leert dat niet in alle partijen de speler met de hoogste rating won. Zo wist Geert ten Hietbrink met 33 ratingpunten minder te winnen van Bert te Sligte en Henk Doppenberg met 62 punten minder van Henk te Brinke. Maxim Barachtjansky won zelfs met 310 punten minder van Kay Ruesink. Maar de rating van Maxim is nog een inschatting, dus of dit op basis van rating echt een verrassing is zal later nog moeten blijken. Dat geldt ook voor de remise van Wessel te Bokkel (-165) tegen Dries van ’t Slot.
Dan nog even een blik op de ranglijst. In de eerste ronden kan een enkele overwinning of nederlaag nog voor grote verschuivingen zorgen, maar op dit moment vallen vooral de posities van Mitch Amkreutz (4e) en Henk Doppenberg (5e) op. (verslag Marcel Krosenbrink)
