Omdat ik de hele dag weg ben volgt er vandaag (12 april) geen verslag. Wellicht morgen. Wel de uitslagen en de stand. Die laat ik maar even voor zichzelf spreken.
Dan nu toch maar even een aantal opmerkingen bij ronde 27. De winnaar van de partij tussen Jochem Mullink en Henri Abbink zou goede zaken doen voor de koppositie. Ondanks aandringen van Henri werd het vanwege zetherhaling remise. Marcel Krosenbrink deed wel goede zaken in een ingewikkelde partij tegen Han Schuurmans en won. Hij klom daarmee naar de tweede plaats met vooruitzicht op meer. Naar verwachting zal de top drie niet meer veranderen, maar de volgorde staat allerminst vast. Bert te Sligte en Geert ten Hietbrink kwamen remise overeen. Bert vertelde dat hij goed weg kwam. “Als Geert door had gezet op de D-vleugel had hij waarschijnlijk gewonnen.”
Peter Hoens zette Alfred Schley onder druk en deze verloor tegen het einde zoveel materiaal dat hij maar opgaf voordat het mat zou worden. Henk te Brinke en Willy Wilting kwamen ook remise overeen. Het evenwicht werd niet verstoord. Mark Burgers noemde zijn partij tegen Rob Voogd een leuke pot. Rob viel te vroeg aan met alleen een paard en zonder rugdekking. Hij was onvoldoende ontwikkeld en verloor het opgejaagde paard. Hij wilde teveel, zei Mark. Han van de Laar en Henk Doppenberg speelden voor de derde keer tegen elkaar (1x per periode is mogelijk). Het werd remise nadat er veel werd afgeruild.
Jan Eckhardt kon het niet bolwerken tegen Robin Hoens. Helemaal niet toen Jan een dame weggaf. Hij stond toen al onder grote druk. Kay Ruesink verloor van Bram Wilterdink. Bram nam al snel het initiatief en gaf dat niet meer weg. Daniël Barachtjansky won al snel twee pionnen tegen Mitch Amkreutz. Mitch zou daarover zeggen: Ik maakt niet echt een grote blunder maar wel kleine foutjes. Voor Daniel was het genoeg voor de winst. Remie te Molder kon lang Juul Brummelaar bijbenen, maar op een gegeven moment kwam de klad erin, gaf hij aan, en viel de stelling niet meer te redden. Met 3 uit 4 maakt Juul een goede start. Henk Wiggers speelde tegen de nieuwkomer Alex Derksen. De routine gaf de doorslag en Henk kon het punt bijschrijven.
