Ronde 26: Remise

Van de twaalf partijen eindigden er ditmaal acht in remise. Dat is rijkelijk veel en ook alweer een tijdje geleden. Toch kwamen ze niet allemaal zonder slag of stoot tot stand. Integendeel, ook de remises waren het aanzien waard.

Jochem Mullink consolideerde zijn koppositie tegen Marcel Krosenbrink. Hij hoefde niet tot het uiterste te gaan, want hij zag zijn concurrenten ook (bijna) allemaal remise maken. Han Schuurmans won een pionnetje, dat Henri Abbink door wat onachtzaamheid verloor. Hoewel Han dacht dat hij die pion moest teruggeven, bleef hij ‘m toch behouden. Maar het was te weinig om er het eindspel mee te beslissen. Alfred Schley blijft het goed doen. Dit keer hield hij zonder al te veel moeite Walter Schmeing op remise. ‘Rèmie nie’ is een wel vaker gehoorde kreet van onze Duitse spelers, maar ditmaal kwam Walter er toch niet doorheen en werd tot remise besloten.

Klaudio Kolakovic maakte iets van zijn achterstand op de kop goed door te winnen van Oscar Wamelink. Die opmars voor het podium komt waarschijnlijk toch iets te laat. Misschien is een top 3 klassering nog mogelijk. Thiemen Dekker krijgt steeds meer te maken met tegenstanders die wel tevreden zijn met een remise tegen hem. Zo ook Dick Boogaard. Hij kon geen voordeel opbouwen en had niet veel tijd meer op de klok. Een remise-aanbod leek hem gepast. Thiemen restte weinig anders dan het aan te nemen. Han van de Laar zat lang te piekeren hoe hij tegen Henk te Brinke het beste kon voorzetten. Hij kwam er niet helemaal uit en van een betere stelling werd het een verloren stelling. Net toen Henk toe kon slaan, bood hij remise aan. De geforceerde winnende voorzetting zag hij niet. 

Kay Ruesink beging een klassieke fout in de opening tegen Reinhard Cvetkovic. Hij verloor een ongedekt stuk na een schaakje met de dame op a4. Het leek even op stel en sprong uit, maar Kay ging er nog eens goed voor zitten om tegenspel te creëren. Even hielp het, maar uiteindelijk was het materieel voordeel toch te groot. Frank Roodzant offerde enkele stukken voor een mataanval met dame, loper en pionnen. Gerard Klein Langenhorst vond echter steeds de juiste verdediging, alhoewel hij daarvoor ook weer materiaal moest teruggeven. Wat Frank ook probeerde, hij kwam er niet door.

Jaap Wolters gaf op de 16de zet al een stuk weg tegen Manfred Schmeing. Manfred wikkelde het niet helemaal goed af en Jaap kreeg weer tegenkansen. Maar Manfred liet het niet zover komen dat hij de partij uit handen gaf. Jan Eckhardt en Freek Deunk gingen er ook eens goed voor zitten. Het werd een complexe stelling, met geen al te groot voordeel voor een van beiden. Dat het remise werd, was uiteindelijk dan ook vrij logisch. Dat gebeurde ook bij Paul Dekker en Dick Labee. Het was een mooie partij om te zien, met veel stukken die aangevallen werden. Maar zelfs het afruilen van diverse stukken verstoorde het evenwicht niet. Remise vonden beiden uiteindelijk een prima resultaat. Henk Freriks is weer helemaal terug en liet tegen Henk Wiggers zien dat hij het schaken nog niet verleerd is. Met een onverhoeds klassiek mat achter de paaltjes wist hij de partij met een mokerslag te beslissen. 

Mat achter de paaltjes!