Juul Brummelaar maakte zijn debuut bij het WSG. Dat deed hij verdienstelijk en won van Kay Ruesink. Met twee doorgebroken pionnen kon het niet meer misgaan. George Appiah verloor tegen Bram Wilterdink. Een goede prestatie van Bram. Fons Zuidema had al snel een stuk meer tegen Henk Wiggers. Dat viel voor Henk niet te houden. Jurre van der Kaaij won eerst een pion en later een stuk. Hij had te laat in de gaten dat Henk Doppenberg goed gezien had dat hij mat kon zetten. Remie te Molder kon het niet bolwerken tegen André Houwers. Hij verloor als snel materiaal en kon dat niet meer goed maken. Jan Eckhardt liet zich mat zetten door Mark Burgers. Hoewel Jan regelmatig een taaie is, had hij tegen Mark eigenlijk geen kans. Han van de Laar en Gerard Klein Langenhorst hielden het al snel voor gezien en kwamen remise overeen. Gerard stond wel iets beter.
Datzelfde resultaat was er ook bij Luc van Harxen en Matthijs Hoens. Ook zij deelden de punten. Peter Hoens won van Willy Wilting. Peter klimt verder in de top 10. Geert ten Hietbrink bood Carsten ter Horst remise aan. Carsten wilde doorspelen maar was eigenlijk vergeten dat hij geen extra bedenktijd erbij kreeg. Hij ging door zijn vlag. De stelling was nog redelijk in evenwicht. Manfred Schmeing moest er hard voor werken, maar hij was zeer tevreden over zijn onverwachte overwinning op Henri Abbink. Marcel Krosenbrink kon er van profiteren dat niemand uit de top 5 het volle pond zou kunnen scoren behalve hij zelf. Hij legde Bert te Sligte op de pijnbank en leek met 5 pionnen en twee torens tegen 6 pionnen, een toren en loper over de beste papieren te beschikken. Echter de loper van Bert bleek aanvankelijk een goede verdediger te zijn en later een effectief breekijzer. Bert kon promoveren en Marcel gaf op. Het lukte hem zo niet om in de top drie te komen. Een gemiste kans. Bert daarentegen deed wel goede zaken.
