Terwijl in de Arena Nederland tegen Duitsland speelde, werd in de onderlinge competitie van het WSG op vijf borden dit duel ook uitgevochten. Alleen bij Willy Wilting-Geert ten Hietbrink eindigde het duel ook in een gelijkspel. Op de overige vier borden wonnen de Oosterburen met 1-3. Voor Wessel te Bokkel was de nederlaag geen schande. Omdat Reinhard Funke zijn debuut maakte in de interne competitie werd hij gekoppeld aan Wessel, die vorig jaar al één partij had gespeeld. Wessel bood lang goed partij aan de hoogste ratinghouder, maar kon het uiteindelijk toch niet bolwerken. Mitch Amkreutz stevende tegen René Albersmann na veel geruil af op een remise, maar toen hij één zet de voorzichtigheid uit het oog verloor, sloeg René toe en sloot de toren van Mitch in. Marcel Krosenbrink verzuimde een stuk in te sluiten van Carsten ter Horst en toen hij even later iets te veel pionnen meesnoepte, bleek zijn eigen dame ingesloten door vijandelijke stukken. Carsten blijft daarmee koploper.
Henri Abbink wist in de allerlaatste partij de Nederlandse eer hoog te houden, hoewel Manfred Schmeing de laatste jaren toch een soort angstgegner voor hem was geworden. In de tijdnoodfase kwam Henri met een mooie truc op de proppen, waarop Manfred geen weerwoord had.
Behalve het debuut van Reinhard Funke, speelde ook jeugdspeler Maxim Barachtsjansky zijn eerste partij. Hij deed dat met verve, want hij won van Stijn Westerhof. Zijn broer Daniël Barachtsjansky maakte niet echt zijn debuut, maar meer zijn rentree. Ook hij luisterde dat op met een overwinning op Kay Ruesink. Er zijn nu 46 deelnemers voor de interne competitie aangemeld, al hebben nog elf spelers geen enkele partij gespeeld. (verslag Marcel Krosenbrink)
Henri Abbink heeft zojuist de aftrekaanval Pc6xe5 gespeeld en nu staan zowel dame als toren van Manfred Schmeing aangevallen. De tijd tikte weg en Manfred ging na nog één zet (het creatieve (Pxf7) gespeeld te hebben door de vlag.
