Hoewel de definitie van een youngster een divers beeld geeft, met verschillende benamingen en leeftijdsaanduidingen (kereltjes vond ik nog de leukste) houd ik het voor dit verhaal even op de jongeren die deze eeuw geboren zijn. Zeg maar de twintig-minners. Zo’n tien youngsters spelen in de interne competitie van het WSG en een aantal daarvan ook extern, al dan niet als invaller. Speelronde 13 was de avond van de youngsters. Allereerst weer even naar koploper Thiemen Dekker. Hij versloeg -ogenschijnlijk makkelijk- Matthijs Hoens, ook nog net een youngster. Daarmee vergrootte Thiemen wederom zijn voorsprong. Naast de overwinning die hij behaalde deed hij nog meer goede zaken. Alle andere top 6 spelers lieten om diverse redenen punten liggen.
Opvallend is de stille doch gestage opmars van youngster Marijn Visser. Hij heeft nu een score van 5 uit 7 en de laatste drie partijen op rij gewonnen. Dit keer van Jan Willem Klein Poelhuis. Marijn staat inmiddels knap in de top 20. Daniël Barachtjansky staat ook op een fraaie 22ste plaats, hij won van Kay Ruesink. Bram Wilterdink kon het daarentegen niet redden tegen André Houwers. Even leek het op pat, maar dat bleek toch niet zo te zijn. Raphaël Roode speelde tegen nieuwkomer Rafael van den Bree, beide ook youngsters. Raphaël had duidelijk meer routine en won zijn tweede partij van dit seizoen. Tot zover de youngsters in deze ronde.
Opvallend verder was de nederlaag van Henri Abbink tegen Manfred Schmeing. Zo vaak verliest Henri niet, hij had zelfs een remiseaanbod afgeslagen. Bezienswaardig was nog de knappe overwinning van Robin Hoens tegen Mark Burgers. Een lastige manoeuvreer partij met pionnen en toren voor Robin tegen pionnen en paard voor Mark. Gerard Klein Langenhorst overzag een nagenoeg winnende voortzetting tegen Bert te Sligte, deze kwam nu met de schrik vrij en won zelfs nog.
