Ronde 7: Volle bak

Omdat we een team (achttal) uit Wageningen op bezoek hadden, was het even passen en meten of we met zijn allen in de benedenzaal terecht konden. Welnu, dat ging eigenlijk probleemloos. Niet iedereen had een eigen tafel, zoals we al een beetje gewend zijn, maar twee borden met vier spelers op één tafel lukte ook wel. Met een beetje schuiven kunnen en er ook wel 24 partijen tegelijk worden gespeeld. Dat is het aantal dat we bereiken als WSG 1-2-3 tegelijk thuis spelen. De eerste keer is dat overigens op zaterdag 23 november. Maar met 24 gasten en 24 eigen spelers spelen we dan in de grotere bovenzaal. Dat heeft toch wel iets meer cachet en er is daar meer ruimte. Gelukkig heeft het gebouw aan de Zonnebrink veel mogelijkheden. Overigens spelen a.s. zaterdag WSG 2 en 3 ook thuis, dan wel beneden in de Merelzaal. Aanvang 13.00 uur en zo tegen 15.30 uur wordt het echt spannend. Bezoekers welkom.

Intern

Dan naar de interne ronde. Er bleven door wat onverwachte ‘last minute calls’ elf partijen over. Marcel Krosenbrink deed goede zaken tegen Tim Witteveen. Het was een zeer spannende wedstrijd waarbij beiden op de K-vleugel ten strijde trokken. Er waren geen pionnen om de koningen te beschermen, maar alle stukken speelden hun rol. Net toen Tim dacht toe te kunnen slaan, kwam hij in een penning terecht waardoor het beoogde mat uitbleef. Marcel klimt door zijn zege weer richting de top drie. Voordat het zover is moet hij eerst Henri Abbink nog voorbij. Henri won een kwaliteit tegen Lauri Maris. Later won ze deze terug, maar het kostte haar wel een vitale pion. De stelling was niet meer te houden voor Lauri. Toch handhaaft ze zich al weken knap in de top-10.

Thiemen Dekker had het initiatief tegen Dick Boogaard. Deze laatste zag het op sommige momenten donker in. Maar zo snel is Dick nu ook weer niet verslagen. Zelfs met drie pionnen achter wist hij met wat venijnige paardzetten die pionnen weer terug te winnen. Wat volgde was een razend ingewikkeld eindspel met toren en vier (of 5) pionnen. Thiemen had bijna geen tijd meer en beiden kozen eieren voor hun geld. Remise dus. Al even knap was de ontsnapping van Erik Maris tegen Joachim Musholt. Het leek alsof Joachim met een mes door de boter sneed. Alles in de aanval op de kwetsbare K-vleugel van Erik. Maar wonder boven wonder kon Erik stand houden en met dame en paard voldoende tegendreigingen creëren in het eindspel, waarop ook tot remise werd besloten. Mooie partij om te zien. Pas toen Henk van Beek een verkeerde paardzet deed in het middenspel, kon Henk te Brinke toeslaan met stukwinst. “Eén zo’n foutje kost meteen de partij”, zou Van Beek nog opmerken. “Maar ja dat hoort erbij.” Wel jammer voor hem want het was een mooie partij. Rob Voogd verzette zich kranig tegen Alfred Schley. Maar Alfred had toch het initiatief en op een gegeven moment werd de druk te groot. Puntje voor Alfred dus. Gerard Klein Langenhorst hield van meet af aan de druk er goed op tegen Paul Dekker. Het leverde Gerard twee stukken op. De rest was een kwestie van techniek.

Comeback

Evi Maris hield het ingewikkeld tegen Henk Freriks. Mede daardoor gebruikte Henk zeeën van tijd en die tijd kwam hij ook bijna tekort in de laatste fase van de partij. Net op tijd wist Henk met een remise-aanbod het halfje binnen te slepen. Petrit Morina maakte na zo’n 12 jaar zijn comeback bij het WSG. Hij was in 2007 al een tijdje lid geweest. Ook vanaf hier, welkom Petrit. Aanvankelijk ging zijn partij tegen Jan Willem Klein Poelhuis gelijk op, maar Jan Willem wist de dame in te sluiten. Dat speelde een stuk makkelijker voor hem. Maar Petrit ging er nog eens goed voor zitten en bouwde diverse tegendreigingen in. Ze konden Jan Willem echter niet meer verrassen. Jan Eckhardt veroverde twee torens tegen twee stukken tegen Sylvan Vrieze. Hij moest het nog wel goed blijven uitspelen maar Jan maakte geen fouten en rolde de stelling van Sylvan behoedzaam op. David Poole wist een stuk te winnen tegen Kay Ruesink. Hij had een volle loper meer in een eindspel met de torens en een aantal pionnen nog op het bord. Hoewel Kay op beter bleef hopen, speelde David het koelbloedig uit. (HvdL)

Volle bak in de Merelzaal