Met een verschil van slechts 0,7 punt heeft Henri Abbink de koppositie in de interne competitie van het WSG overgenomen. Hij heeft nu 1232,7 punten tegen Jochem Mullink 1232,0. Misschien is zo’n kleine voorsprong, in het schaatsen of zwemmen niet ongebruikelijk, wel te vergelijken met één extra pionzet in de afgelopen 24 partijen. Als dat al zo is (iedere vergelijking gaat mank), dan werd die pionzet afgelopen dinsdag gesymboliseerd in de partij tussen Henri en Dick Boogaard. Er was al ruim 3 uur gespeeld, en er waren zo’n 34 zetten gedaan. Het enige dat van het bord was, was aan beide zijden een licht stuk, ik dacht de loper. Alle pionnen en overige stukken stonden nog op het bord. Dick vergat echter voldoende luchtgaatjes te maken en één pionnenzetje werd hem fataal. Het kostte een paard en Dick gaf meteen op. Komt er dan toch nog een spannend slot aan deze competitie? De komende ronden zullen het gaan uitwijzen.
Oscar Wamelink onderstreepte zijn goede vorm tegen Jochem Mullink. Hij stond wel even wat minder, maar al met al kon hij de stelling goed houden, ook toen beide spelers in tijdnood begonnen te komen. “Het gaat de laatste tijd wel lekker, ja”, was zijn treffende opmerking. Henk te Brinke hield het lang vol tegen Walter Schmeing. Toen Henk een iets ‘te wild’ zetje deed kostte hem dat een pion. Daarna was het niet zo moeilijk meer voor Walter. Lauri Maris werd op de K-vleugel onder de voet gelopen door Klaudio Kolakovic. Even leek ze nog wel een goede verdediging op te kunnen bouwen, maar Klaudio had al genoeg materiaal verzameld, onder andere op de h-lijn om een alles beslissende aanval in te zetten.
Alfred Sley speelde een schitterende aanvalspartij tegen Han Schuurmans. Alfreds favoriete opening, het Morra-gambiet, kwam op het bord. Dat vereist heel nauwkeurig tegenspel, anders is de oogst voor de gambietpion een geruïneerde K-stelling en vaak ook nog stukwinst. Alfred speelde het goed uit en gaf Han geen kans terug te komen. Na het stukverlies gaf hij dan ook maar op. Han van de Laar ruilde al vrij snel alles af tegen Thiemen Dekker. Hij kwam daardoor weliswaar iets beter te staan, maar vond het te weinig om risico’s te nemen. In plaats daarvan bood hij (tweemaal) remise aan. Thiemen ging eerst toch nog even op zoek naar aanknopingspunten, maar even later was de remise toch een feit.
Bij Mark Burgers en Reinhard Cvetkovic was het een dolle boel op het bord. Over en weer stonden er stukken in of waren er penningen. Het leek er vaak op dat Mark ging winnen, maar telkens kon Reinhard het keepen. Toen Mark remise aanbod en kreeg, bleek dat zijn stelling nog steeds gewonnen was. De tweede mazzelpartij op rij voor Reinhard. Evi Maris kwam tegen David Poole een pion achter en ze moest haar heil zoeken in allerlei trucjes. Die vond ze ook, want er dreigde mat achter de paaltjes. Toen David even niet goed oplette was het ook zover.
Kay Ruesink raakte in min of meer gelijke stelling een paard kwijt. Dat bood Erik Maris de gelegenheid het hele bord van Kay leeg te roven. Na het halen van een dame was het mat zetten niet meer zo moeilijk. Jaap Wolters en Jan Eckhardt maakten er een lange partij van. Het leek er even op dat Jaap iets meer ruimtevoordeel had, maar dat was niet beslissend genoeg. Nadat de spelers eens om zich heen keken en zagen dat bijna iedereen al naar huis was, werd er tot remise besloten. Henk van Beek had niet zoveel moeite tegen Ulf Bierkämper. Henk gaf Ulf nog wel het advies mee niet te lang te wachten met rokeren. Ulf stelde dat te lang uit waardoor hij steeds meer in de gevarenzone kwam. Henk Freriks was na enige weken weer terug op de clubavond, maar had tegen Paul Dekker zijn vorm nog niet gevonden. Paul daarentegen komt er steeds beter in en won dan ook van Henk.
Dick overziet het slagveld en gaat opgeven. De punten zijn voor Henri. Net genoeg voor de koppositie!
