De schaakavond van 8 september leek weer als vanouds, maar natuurlijk was dat niet het geval. Met beperkingen wordt er het beste van gemaakt. Behalve de Merelzaal, waar we normaal schaken, is nu ook de naastgelegen Vlinderzaal erbij gehuurd. Daarmee kunnen in totaal 16 partijen op één avond worden gespeeld in een verhouding van 2/3 – 1/3. Afgelopen dinsdag, met 12 partijen, was dat makkelijk rekenen. Vier in de Vlinderzaal en acht in de Merelzaal (zie foto’s). De loopruimte is daarmee in orde. Van de schaakbond zijn er wat verwarrende berichten over het afstand houden en achteroverleunen tijdens een partij. Overigens verwijst de KNSB met betrekking tot die verwarring weer naar het ministerie. Maar over verwarringen en zelfs tegenstrijdigheden verbaast zich inmiddels niemand meer. Ongetwijfeld gaat er vast nog een hoop gebeuren op corona-gebied. Ondertussen spelen wij ons potje schaak zo goed mogelijk, op basis van de richtlijnen.
Stratego
Dan de partijen. Als eerste genoemd, maar toch de laatste partij die tot een beslissing kwam, was die van Henk te Brinke tegen Henri Abbink. Toen Henri een A-vrijpion op de D-vleugel had en verder op het bord ook overal het initiatief nam, gaf Henk op. Luc van Harxen is weer -intern- terug na een paar jaar alleen extern en op de ‘vakantietoernooien’ gespeeld te hebben (mooi Luc). Hij hield ook lang stand tegen Bert te Sligte. Een verrassing hing in de lucht, maar toen Bert een pionnetje veroverde en met een eigen pion dreigde door te lopen gaf Luc op. Ook Dick Boogaard was naarstig op zoek naar tegenspel tegen Jochem Mullink. Maar zoals we van Jochem kennen, speelde hij nauwgezet in op de zwaktes van de stelling van Dick. De tijd ging ook nog meespelen in Dicks nadeel. Puntje voor Jochem. Peter Hoens was na een periode van afwezigheid gelukkig weer terug bij de club en ging er eens goed voor zitten tegen Han Schuurmans. Deze had echter het betere van het spel. Toen Han na een afruil remise voorstelde, hoefde Peter ook niet lang na te denken. Thiemen Dekker speelde een mooie partij tegen Alfred Schley. Volledig geconcentreerd zocht hij naar de zwaktes bij Alfred. Dat leidde tot pionwinst en twee sterke torens. Toen beiden in tijdnood zaten sloeg Thiemen toe en gaf met toren en twee pionnen mat. Lauri Maris speelde een taaie pot tegen Jan Eckhardt. Hoewel Jan een pion achter stond, had hij een muurtje om zijn koning gebouwd. Het leek wel Stratego, maar Lauri rookte geduldig de koning uit en veroverde de vlag. Paul Dekker hield lang goed stand tegen Manfred Schmeing. Optisch was het gelijk, alhoewel Paul zelf aangaf wel wat zwaktes te hebben in de pionnenstructuur. In tijdnood gaf hij plots een dame weg en dat was toch teveel. Bram Wilterdink kreeg letterlijk een lesje van Mark Burgers. Mark speelde vrij positioneel en lokte allerlei zwaktes uit bij Bram, die ook nog eens snel speelde. Na afloop gingen ze boven nog even de partij en wat kenmerken doornemen. Bram stelde die ‘gratis les’ op prijs.
Welkom
Peter en Bert kwamen niet alleen uit Aalten. Matthijs Hoens, de zoon van Peter, zat ook in de auto en wilde ook wel eens een ‘echte’ partij spelen. Oplettende schakers weten misschien nog wel dat hij verdienstelijk mee deed met het laatste snelschaaktoernooi. Hij was ook één van de deelnemers aan de online schaaktoernooien die Han Schuurmans afgelopen periode organiseerde. Welkom Matthijs! Hij had de eer om tegen Henk Freriks te spelen. “De oude rot” zoals Henk zichzelf noemde, had het niet makkelijk tegen Matthijs. Toen deze echter een stuk achter kwam was het inderdaad een kwestie van routine. Toch een mooi debuut. Kay Ruesink moest alle zeilen bijzetten tegen Evi Maris. Maar hij kwam toch nog zeil tekort, want Evi had al snel een pion meer en later werd dat een stuk. Ze kon het punt bijschrijven. Erik Maris maakte het derde Marispunt compleet. Hij won tegen de zeer verdienstelijk spelende Moya Koster. Ook zij maakte haar debuut en speelde goed geconcentreerd tegen Erik. Omdat haar loper afzijdig stond, speelde ze eigenlijk met een stuk minder en na veel gemanoeuvreer liep Erik op de K-vleugel Moya toch onder de voet. Na afloop gaf ze aan het leuk gevonden te hebben en zeker van plan te zijn weer te komen. Ook welkom Moya! Dat welkom geldt eveneens voor Raphaël Roode, die tegen Sylvan Vrieze speelde. Alhoewel hij vorige week al zijn debuut maakte, vanaf hier toch ook nog even een welkom. Ook Raphaël vond het leuk om mee te spelen. Vorig seizoen was hij overigens kampioen bij de jeugd. Omdat hij wat kleine foutjes maakte, die Sylvan afstrafte, is het nog even wachten op het eerste punt. Dat komt vast nog wel! (HvdL)
